ဣတ္တိဝင်္ကံ - အခန်း (၁၀)

ဣတ္တိဝင်္ကံ  - ထူးခြား မှီငြမ်း ဘာသာပြန် သည်

အခန်း ၁၀။

" အိုး ရက်စ်... အဲလိုလေး အဲလိုလေး မြန်မြန် မြန်မြန်...အူးးးးးးး ရက်စ်.........."

ဘဲလား ဆိုတဲ့ ဟာဝိုင်ရီ မလေးပေါ့၊ ကျနော် တို့ သင်္ဘော ဟိုနိုလူလူ ဆိပ်ကမ်း ကပ်တိုင်း ကျနော် နဲ့ ချိတ်မိနေကြ၊ သူက တကယ့်ကို အသံအကျယ်ကြီး ငြီးငြူ တာ ဝါသနာကို ပါတာ၊ သူ့ ခြေသလုံး နှစ်ချောင်းကို ကျနော့် ပုခုံးပေါ် ထမ်း ပြီး သူ့ကို အရှိန် ပြင်းပြင်း နဲ့ ဆောင့်လိုးပေးနေတုံး အော်နေတာလေ၊ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက် ခု အချီ လိုး နေတာ နာရီဝက်လောက်တောင် ရှိသွားပြီ၊ ဒါပါနဲ့ ဆို ဒီနေ့ အဖို့ သုံးချီမြောက်ပဲ။

"ရက်စ်..............အူးးးးးးးးးးးးးးးး"

ဒါ သူ့ရဲ့ နောက်ဆုံး အထွတ်အထိပ် ရောက်သွားလို့ အော်လိုက် တဲ့ အသံလေ။ သူ ပြီးသွားလို့ ခန အမောပြေနားပြီး တာနဲ့ ထပြီး ကျနော့် မာနေသေးတဲ့ လီးတန်က အဖေါ် ကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး၊

"မင်း က မပြီးချင်သေးဘူးလား"

ဘဲလာ က သူ့ဆံပင်တွေကို လည်ပင်းနားကနေ နောက်ဖက်ကို သပ်လိုက်ရင်း ကျနော့် လီးကို လက်တဖက် ကဆုပ်ကိုင်လို့ ပုလွေ ပေးတော့ မလို နဲ့ မေးပါတယ်။

"ငါ စကိုက် ခေါ် မလို့ အချိန်ရောက်နေပြီ"

လို့ ပြောရင်း သူ့လက်ကို အသာတွန်းဖယ်လို့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ထ စွပ်လိုက်တာကို နားမလည်နိုင်တဲ့ အကြည့် နဲ့ ကြည့်နေတယ်။

"အင်... ဟန်.. နင် ဒီနေ့ ဘယ်လို ဖြစ်နေတာလဲ..မင်း စိတ်တွေက တခြားတနေရာကို ပြန့်လွင့်နေသလိုပဲ၊ ငါတို့ လိုးနေချိန်လည်း မင်းမျက်လုံးတွေကို စုံမှိတ်လို့၊ ငါ တော့ မပြောတတ်ဘူး ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့ မင်းက အရင်က နဲ့ မတူဘူး"

"အလုပ် က ပရက်ရှာတွေ ကြောင့်ပါကွာ"

ကျနော့် စိတ်ထဲ ဖြစ်နေတာတွေ သူ့ကို ဘယ်လို ပြောပြလို့ ရမလဲ၊ တကယ်က ကျနော့် စိတ်ထဲမှာ ချိုလေး နဲ့ ဦးသာမြတ် ကြီးတို့ အကြောင်းက ပဲ စိုးမိုးနေတာလေ၊ ခုလို လှပ ချောမောတဲ့ ဘဲလာ လို ကောင်မလေး မျိုး နဲ့ လိုးနေရတာတောာင်မှ ချိုလေး နဲ့ ဦးသာမြတ် ကြီးတို့ ဘယ်လို ဖြစ်နေကြပလဲ ဆိုတဲ့ အတွေး တွေက ခေါင်း ထဲက မထွက်နိုင်ဘူး ဖြစ်နေတာလေ။

ဘဲလာ လည်း အကဲခပ်မိပုံရပါတယ်၊ သူ့အဝတ်အစား တွေ ကောက်ဝတ်ပြီး နူတ်ဆက်လို့ ထွက်သွားတော့တယ်။ အဲတော့မှ ကျနော်လည်း ကမန်းကတမ်း ကွန်ပြူတာ ထဖွင့် စကိုက် မှာ လော့အွန်လိုက်ပြီး ချိုလေး ပေါ်လာဖို့ စောင့်နေလိုက်တယ်။ ခုဆိုရင် ကျနော် တို့ နောက်ဆုံး စကားပြောခဲ့တာကနေ သုံးရက် တောင် ရှိသွားပြီ၊ ကွန်ပြူတာ က စကိုက် စခရင် ကို ဆယ်မိနစ် လောက် စောင့်ပြီး စိုက်ကြည့်နေတုန်း ချိုလေး လော့အင် ဝင်လာတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ အဲဒါနဲ့ သူ့ကို တန်း ဆက်လိုက်တယ်။

"ဟေး ချစ်လေး"

"ဟိုင်း ကိုကို"

ချိုလေး ကြည့်ရတာ သိပ်ပြီး တော့ တက်တက်ကြွကြွ မရှိသလိုပဲ။

"ဘယ်လိုလဲ သူ ပြန်အောက်ကျို့ ဝင်လာလား"

"ဟင့် အင်း ၊ ဇာတ်လမ်း က နည်းနည်း တော့ စရှုတ်လာပြီ"

"ဘယ်လို ဖြစ်လို့လဲ"

"အင်း သူက ပြန်အောက်မကျို့ ဘူး၊ ချိုလေး နဲ့ သူနဲ့ တယောက်နဲ့ တယောက် ဖြတ်သွား ဖြတ်လာ ဆုံရင် တယောက်နဲ့ တယောက် ခပ်စိမ်းစိမ်း ပဲ ကြည့်ကြတယ် နူတ်လည်း မဆက်ကြတော့ဘူး၊ သူကလည်း ချိုလေး ကို ပြုံးမပြသလို ချိုလေး ကလည်း ခပ်တည်တည် ပဲနေလိုက်တယ်။ နောက်တော့ သူက တခုခု လုပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ် လိုက်တယ် ထင်တယ်၊ ပြီးခဲ့တဲ့ နှစ်ရက်လောက်က ချိုလေး သားကို ကျောင်းကား ကနေ သွားကြိုပြီး အိမ် ပြန်လာတော့၊ သူတို့ လုံခြုံရေး တဲ နားမှာ သူနဲ့ ဂွမ်းဘုံ နဲ့ စကားပြောနေတာ တွေ့ရတယ်"

"ဂွမ်းဘုံ....အဲဒါ ဟို ကောင်မလေး...."

"ဟုတ်တယ် သူနဲ့ အမိုးပေါ်မှာ လုပ်နေတုန်း ချိုလေး နဲ့ ပက်ပင်းတိုးခဲ့တဲ့ အိမ်ဖေါ် မလေး၊ သူတို့ နှစ်ယောက် စလုံး က ပြုံးရီလို့၊ ဂွမ်းဘုံ က တခစ်ခစ် နဲ့ ရီနေတာ၊ သူတို့ ကျူ နေကြတယ် ဆိုတာ အသိသာကြီး၊ ချိုလေး ဂိတ်ထဲ ဝင်လာတော့ ဦးမြတ် က ချိုလေး ကို လှမ်းကြည့်ပြီး ပြုံးတဲ့ အပြုံး က တမျိုးကြီး၊ ပုံစံ က နင်မပေးလည်း ငါ့မှာ ပေးမဲ့သူ ရှိတယ် ဆိုတဲ့ ပုံစံမျိုးကြီး၊ ပြီးတော့ မှ ချိုလေး ကို မျက်နှာလွဲပြီး ဂွမ်းပုံ နဲ့ ဆက်စကားပြောနေတယ်။ အိမ်ပေါ် ရောက်တော့ သား အတွက် နို့ ကြို ထားခဲ့ ပြီး တီဗီ ဖွင့်လေး လိုက်တယ်၊ နောက် ဝရံတာ ဘက်ထွက် ပြီး ကင်းတဲ ဘက်ကို ကြည့်လိုက်တော့ ဦးမြတ် နဲ့ ဂွမ်းဘုံ နဲ့ က စကားပြောနေတုန်း၊ ဦးမြတ် က ချိုလေး ဘက် ကို မသိမသာ လှမ်းလှမ်း ကြည့် နေတယ်၊ သူတို့ ကို ချိုလေး လှမ်း အကဲခပ်နေတယ် ဆိုတာ သူသိတယ်လေ"

"သူက ချိုလေး မနာလို အောင် လုပ်နေတာပေါ့"

"ထင်တာပဲ"

"အဲတာ ချိုလေး ကရော ဖြစ်တာပဲလား"

ချိုလေး က အဖြေပေးဖို့ အနည်းငယ် တုံ့ဆိုင်းနေတယ်။ ပြီးမှ၊

"အင်း လို့ ဆိုရမလားပဲ၊ ချိုလေး သူ့ ကိုမနာလိုစရာ အကြောင်းမရှိဘူး၊ သူ့ဘာသာ သူ ကောင်မလေး နဲ့ စကားပြောနေတာ လည်း ဘာမှ တားခွင့် မရှိဘူး ဆိုတာ သိပါတယ်၊ တကယ်တမ်း ကချိုလေး နဲ့ ဦးမြတ် နဲ့ အပရိက မဖြစ်ခင် ကတည်းက သူတို့ နှစ်ယောက် က ဖြစ်နေကြတာပါ၊ ဒါပေမဲ့ သိသိ ကြီးနဲ့ ချိုလေး စိတ်အနှောက် အယှက် ဖြစ်နေခဲ့ရတယ်၊ ချိုလေး က သူ အောက်ကျို့ ပြန်ဝင်လာမယ်လို့ မျှော်လင့် ထားခဲ့ ပေမဲ့ သူက တခြား အမျိုးသမီး တယောက် ရှိနေတယ်"

"ချိုလေး က တခြား အမျိုးသမီး တယောက် မဟုတ်ဘူးလား၊ သူနဲ့ အဲလို မရင်းနှီးခင်က"

"တော်တော့ ကိုကို၊ အကောင်း ပြောမလို့၊ အဲဒါ အိမ်ထဲ ပြန်ဝင် နို့ကို သားအတွက် ထည့်ပေးပြီး စားစရာ ပါ ပြင်ပေးလိုက်ပြီးမှ ဝရံတာကို ထပ်ထွက်လာခဲ့တယ်၊ အဲဒီ အချိန်မှာ ဂွမ်းပုံ က ဦးမြတ် ဆီက နေ အိမ်ကို ပြန်လျှောက်လာနေပြီ၊ သူ့လက် ငါးခြောင်း ထောင်ပြီး တခုခု လှမ်းပြောလိုက်တာ ဦးမြတ် ကြီးကလည်း ခေါင်းညိမ့် ပြတယ်၊ ဂွမ်းပုံ အိမ်ထဲလည်း ဝင်သွားရော၊ ဦးမြတ်ကြီးက ချိုလေး ရှိရာ မော့ကြည့်ပြီး လက်ရမ်း ပြလိုက်တယ်၊ သူ့လက်ထဲမှာ လည်း သော့တွဲကြီးနဲ့၊ ပြီးတော့ ချိုလေး ကို ကျောခိုင်း ပြီး ထွက်သွားတယ်၊ ချိုလေး လည်း အိမ်ထဲ ပြန်ဝင် လာပြီး သားနဲ့ အတူ တီဗီ ထိုင်ကြည့်နေလိုက်တယ်၊ နောက် တော့ သား တရေးတမော အိပ်ဖို့ အချိန် ကျတာနဲ့သူ့ကို သိပ်လိုက်ပြီး ဝရံတာကို ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်"

"အင်း အဲတော့"

ဘာတွေ ဆက်ဖြစ်မလဲ ဆိုတာ ကျနော် အရမ်း စိတ်ဝင်စားနေမိပြီ၊

"ချိုလေး ဝရံတာ မှာ ထွက်ရပ်လိုက်တေ့ ဦးမြတ် ကို မတွေ့တော့ဘူး၊ ဖိုးခွား လေးပဲ လုံခြုံရေးတဲ မှာ ရှိနေတယ်၊ ကွန်ဒို ခြံဝန်း အထဲ လိုက်ကြည့်တော့လည်း ဦးမြတ်ကို ဘယ်နေရာမှာမှ မတွေ့တော့ဘူး၊ ဂွမ်းပုံကို လည်းမတွေ့ ဘူး၊ ချိုလေး နည်းနည်း သံသယ ဖြစ်လာတယ်"

"သူတို့ အမိုးပေါ် တက်လုပ်နေကြပြီလား"

"ရူး ..နေပါဦး....ချိုလေး အစီအစဥ်နဲ့ ချိုလေး ပြောပါရစေ၊ ဟုတ်တယ် ချိုလေး လည်း အဲဒီ အတိုင်း တွေးလိုက်မိတယ်၊ အဲဒါနဲ့ လှေခါးကနေ အမိုးကို တက်တဲ့ လှေခါး ကို သွားကြည့်လိုက်တယ်၊ အဲဒီလှေခါးထိပ်က အမိုးကို ဝင်တဲ့ တံခါးလေး ဟတတ ဖြစ်နေတာတွေ့လိုက်ရတယ်၊ အဲဒါနဲ့ ချိုလေး လဲ အပေါ်တက် ပြီး တံခါးကို တွန်းဖွင့် အမိုးပေါ် တက်လိုက်တယ်၊ ဒါပေမဲ့ ဘာသံမှ မကြားဘူး တိတ်ဆိတ်နေတယ်၊ အဲဒါနဲ့ ဟိုတခါ တွေ့ခဲ့ရတဲ့ ရေတိုင်ကီကြီး အနောက်ဘက်နား ကို လျှောက်သွားလိုက်တယ်၊ အဲဒီနား ရောက်တော့မှ ပလွတ်ပလွတ် ရွှတ်ရွှတ် အသံတွေ ကြားရတယ်၊ အဲဒီ ဒေါင့်ချိုးလေး လည်းချိုးလိုက်ရော သူတို့ကို တန်းတိုးတော့တာပဲ"

"ဘာတွေ့ရလဲ"

"နေ့အလင်းရောင် ထင်းထင်း ကြီးမှာ ဦးမြတ် က နံရံကို မှီပြီး ရပ်နေတယ်၊ ဂွမ်းဘုံ က သူ့ရှေ့မှာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ရင်း က သူ့ဟာကြီး ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပြီး စုပ်နေတာ"

"ဟား ချိုလေး အဲတော့ ဘာလုပ်လဲ"

"တကယ်အမှန်အတိုင်း ပြောရရင် ချိုလေး ရုတ်တရက် ဒေါသထွက်သွားတယ်၊ အဲဒါနဲ့ ဟေး ဒါက ဘာတွေ ဖြစ်နေကြတာလဲ ဆိုပြီး လှမ်းအော်လိုက်တယ်၊ ဂွမ်းပုံက ချိုလေး အသံကြားတာနဲ့ အရမ်း လန့်သွားတယ်၊ သူ့ပါးစပ်ထဲက ဦးမြတ် ဟာကြီးကို ချွတ်ပြီး ချိုလေး ကိုတလှည့် ဦးမြတ် ကို တလှည့် ကြည့်ပြီး ကမန်း ကတမ်း ထ ချိုလေး နားက ဖြတ်ပြီး တံခါးပေါက်က နေ ပြေးထွက်သွားတော့တယ်"

"ဦးသာမြတ်ကြီး က သူ့နောက်က ပြေးလိုက်မသွားဘူးလား"

"ဟင့်အင်း သူက ဒီအတိုင်းပဲ ရပ်နေတယ်၊ သူ့ဟာကြီး က တောင်ရက် တန်းလန်းကြီး နဲ့၊ သူ့ပုဆိုးက လည်း ခြေကျင်းဝတ်မှာ ကွင်းလုံးချွတ်ချထားတာ၊ ချိုလေး လည်းရုတ်တရက် ဆိုတော့ သူ့ဟာကြီးကို ငေးကြည့်မိတယ်၊ ပြီးမှ သူ့မျက်နှာကို.."

"ဘယ့်နှယ့်လဲ"

"ဘာကို ပြောတာလည်း"

"ကြီးလား ၊ သေးလား၊ တုတ်လား၊ ပိန်လား"

"ပုံမှန်ပါ"

ချိုလေး က ပြီးစလွယ် ဖြေလိုက်မှန်း ကျနော် သိတယ်၊

"ကိုကို့ ထက် ကြီးလား"

ကျနော့် လီး ကခြောက်လက်မ လောက်ရှိပါတယ်၊ ကျနော့် ကို ဘယ်မိန်းကလေး ကမှ လီးနဲ့ ပတ်သက်လို့ အားမရဘူးလို့ မပြောကြပါဘူး။

"ကိုကို့ လောက်တော့ မရှည်ဘူး ဒါပေမဲ့ တုတ်တယ်၊ အဲဒါ ထားလိုက်စမ်းပါ၊ ဘမြတ် က စိတ်တိုနေတဲ့ ပုံ သူ့မျက်နှာ က ပြ ပြီး လုံခြည်ကို လည်း ကောက်ဝတ်ဖို့ စိတ်ကူးပုံ မပေါ်ဘူး၊ ချိုလေး ကိုပဲ ဒီအတိုင်း စိုက်ကြည့် နေတယ်၊ ချိုလေး လည်း သူ့ကို ပြန်စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်၊ နောက်တော့မှ သူက၊ ..မမလေး အဲဒါက ဘာသဘောလဲ၊ မမလေး ပဲ မထိနဲ့ မကိုင်နဲ့ ဆိုလို့ ကျနော် က မထိမကိုင် ဘူး အနားတောင် မကပ်ခဲ့ဘူး၊ ခုတော့ တခြား မိန်းမတယောက်က ကနော့် ဆန္ဒ ရှိတာ ပေးလုပ်တာကို လာပြီးတော့ ဖျက်လို ဖျက်ဆီး လုပ်ရတာလဲ၊ လို့ ပြောတယ်၊ ချိုလေး ကလည်း ၊ ဘမြတ် ဒီလို နေ့လည်ကြောင်တောင်ကြီးမှာ အပြင်ဘက် အမိုးပေါ် ဟာလာဟင်းလင်း ကြီးမှာ မလုပ်သင့်ပါဘူး လို့ ပြောလိုက်တယ်၊ သူက၊ မင်း ကပဲ ငါ့ကို ဘာလုပ်သင့် တယ် မလုပ်သင့် ဘူး သင်ခန်းစာ လာပေးနေသေးတယ်၊ ငါနဲ့ မင်းနဲ့ လုပ်ခဲ့ကြ တာတွေကို ပဲ မင်းစဥ်းစားကြည့်ပါဦး၊ လို့ ပြောပြီး ပုဆိုးကို ကောက်မလိုက်ပြီး ချိုလေး နားကို လျှောက်လာခဲ့တယ်"

"သူက ပုဆိုးကို ဝတ်လိုက်ပြီလား"

"ဟင့်အင်း၊ သူက ပုဆိုးကို ပဲ ကွင်းလိုက် မပြီး လျှောက်လာတာ သူ့ဟာ ကြီးက ထောင်လျှက်ကြီး"

"ဟဟ သားကောင်ကို ချိန်ထားတာပေါ့"

ကျနော် နောက်ပြောင်လိုက်တာကို မသိဟန်ဆောင်ပြီး ချိုလေး က ဆက်ပြောပါတယ်။

"နောက် သူက အနားရောက်တော့ ပြောတယ်၊ စု က ဘမြတ် ကို ဂျယ်လဆီ ဖြစ်နေတာပါတဲ့၊ ချိုလေး က ရီပြစ်လိုက်ပြီး၊ အဓိပ္ပါယ် မရှိတာတွေ လာပြောမနေနဲ့ ဘမြတ် က ကိုယ့်ကိုယ်ကို အထင်တော်တော် ကြီးမနေနဲ့ လို့ ပြောလိုက်တယ်၊ ဒါပေမဲ့ ချိုလေး စိတ်ထဲမှာတော့ သူပြောတာ ဟုတ်နေသလို ခံစားနေရတယ်၊ သူက ချိုလေး နဲ့ လက်တကမ်း အကွာမှာ သူ့ ဟာကြီး ထောင်မတ်လို့၊ ချိုလေး မနေနိုင်ဘူး နောက်တခါ ထပ်ငုံ့ကြည့်မိတယ်၊ အဲဒါ ချိုလေး အတွက် ကိုကို နဲ့ မင်္ဂလာဆောင်ပြီးနောက်ပိုင်း ပထမဆုံး အကြိမ် မြင်ဖူးတဲ့ တစိမ်း ယောက်ျား ရဲ့ တန်ဆာ ပဲ၊ အဲဒါကြောင့် လည်း စူးစမ်း တဲ့ အနေနဲ့ ကြည့်မိတာလည်းဖြစ်မှာပါ၊ ဘမြတ် က ချို‌လေး ရဲ့ အကြည့်ကို သတိထားမိတယ်၊ သူက ၊ စု လေး ဘာလို့ ဘမြတ် ကို လုပ်မပေးတာလဲကွာ၊ စုလေး က ခါးအောက်ပိုင်း ကို အရမ်း ကို တိုနေတာ၊ ဘမြတ် ကတော့ မရှက်ပါဘူးတဲ့၊ ချိုလေး သူ့ ကို မျက်လုံးချင်း ဆိုင် ကြည့်လိုက်မိပြီး၊ တိတ်စမ်း လို့ အော်လိုက်မိတယ်၊ အဲဒီမှာ သူက ချိုလေး ကို ရေကိုင်ကီ ရှိရာကို တွန်းပြစ်လိုက်တယ်"

"ဟိုက် သူ က ချိုလေး ကို အကြမ်းဖက် အတင်းကာရောလုပ်တာလား"

.....................

ဆက်ရန် >>>