Saturday, June 4, 2022

အစကရိုးရိုး နောက်တော့ တမျိုးတိုးလို့... အခန်း(၄)


အခန်း ၄။ မင်းရဲကိုကို ။

မင်းရဲကိုကို ရုံးကို ရောက်တော့ ထုံးစံအတိုင်း သူ့အိပ်တွေ စားပွဲပေါ်တင်၊ သူ့လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဘက် ကိုကိုကြီး ရောက်နေတာ တွေ့ တာနှင့် နှစ်ယောက်သား လဘက်ရည်ဆိုင်သို့ ထွက်လာကြသည်။ လဘက်ရည်ဆိုင်ကလည်း လူစည်ကားသော ဘတ်စ်ကားမှတ်တိုင်နားမှာ မို့ ကားမှတ်တိုင်မှာ စောင့်နေကြသော၊ ဘတ်စ်ကားပေါ်မှ ဆင်းလာကြသော အလုပ်သွား အလုပ်လာ မိန်းမပျို အငယ် အလတ် အကြီး အကုန် မျက်စေ့ အစာကြွေး ကြလေသည်။ မင်းရဲကိုကို နှင့် ကိုကိုကြီးမှာ အလုပ်ထဲ ကျမှ သိကြသော်လည်း ဝါသနာတူ စိတ်ဝင်စားတာ တူသဖြင့် အတော်ပေါင်းမိ ကြပြီး အချင်းချင်း ဟန်မဆောင်တမ်း စိတ်ထဲ ရှိတာကို ပြောလို့ရကြသည်။ အထူးသဖြင့် အင်တာနက် ပွန်ဆိုက်တွေ မှ ဇာတ်လမ်းများ ဗီဒီယိုများကို အချင်းချင်း ရှယ်ခြင်း၊ ဝေဖန် ပြောဆို ဆွေးနွေးခြင်းများလည်း လုပ်ဖြစ်ကြသည်။ သူတို့ ရှေ့ ဖြတ်လျှောက်သွားကြသော စော်များ အကြောင်း၊ သူတို့ ရုံးမှ စော်များ အကြောင်းလည်း တီးတိုး ဆွေးနွေး ဝေဖန်ကြလေ့ရှိသည်။

ကိုကိုကြီးမှာ အညာသား ဖြစ်ပြီး အနည်းငယ် ညိုမှောင်သော အသားအရောင်ရှိသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က မင်းရဲကိုကို နှင့် ယှဉ်လျှင် အနည်းငယ်ဝသည်ခေါ်ရမည်။ ကိုကိုကြီး မိန်းမ မှာ သူနှင့် တမြို့ထဲ မှ ဖြစ်ပြီး တခြား အစိုးရ ဌာန တခုတွင် ရာထူး ခပ်ကြီးကြီး ဖြင့် တာဝန်ထမ်းဆောင်နေသူ ဖြစ်သည်။ ကိုကိုကြီး မိန်းမ မြတ်ဝတ်ရည် မှာ အသား မဖြူ မညို မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်း၊ မျက်မှန်အထူကြီးကြောင့် မျက်လုံးလေး အနည်းငယ်ပြူး သည်ဟု ထင်ရသည်။ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်မှာ ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးလေးဖြင့် ဖင်လေးနည်းနည်းကောက်သလို ရှိသော်လည်း ဆွဲဆောင်မှုရှိသော ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်လေးဖြစ်သည်။ ခလေးတယောက် ရှိပြီး ငါးတန်း ကျောင်းသားကလေး ဖြစ်နေလေပြီ။ ကိုကိုကြီး တို့ လင်မယားမှာ မင်းရဲကိုကို တို့ထက် အသက် အနည်းငယ်ကြီးလေသည်။ မင်းရဲ ကိုကို ထက်စာလျှင် ကိုကိုကြီး မှာ စကားပြောဆိုရာမှာ ပိုပွင့်လင်းလေသည်။ အတွေ့အကြုံလည်း ပိုများသည်။

တနေ့ သူတို့ လဘက်ရည်ဆိုင် ရှေ့မှ ဖြတ်လျှေက်သွားသော မိန်းမ တယောက် အပေါ် သူတို့ ထင်မြင်ချင်များ ကို ပြောနေကြရာမှ မင်းရဲကိုကို ၏ သုံးသပ်ချက်ကို ကိုကိုကြီးက ရီမောလျှက်။

"ကဲ မင်းကို ငါမေးမယ်၊ မင်း ဝတ်ရည် ကို ဘယ်လိုထင်လဲ"

"ဟာ ခင်ဗျားမိန်းမ ကို ကျွန်တော်က ဘယ်လိုထင်ရမှာလဲ"

"ဆက်ခ် နဲ့ ပတ်သက်ရင်ပြောတာကွ၊ ငါ့ကို အားမနာနဲ့ မင်းရဲ့ ထင်မြင်ချက်ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောစမ်းပါ"

"အင်း မဝတ်ရည် ကြည့်ရတာ သူက ဖေ့စ်ဘုပ်ပေါ်မှာ ဘုန်းကြီး ဆွမ်းကပ်တာတွေ ပဲ အမြဲတင်၊ နောက်ပြီးတော့ ဥပုဂ်လည်း အမြဲစောင့်၊ ကျွန်တော်တွေ့ရသလောက်က ရုံးမသွားတဲ့ အချိန်တွေ မှာ ယောဂီ ထမိန် အမြဲဝတ်နေသလိုပဲ၊ ခင်ဗျား လိုချင်တာ မရဘူး မဟုတ်လား ဟားဟား၊ သူက အဲဒီကိစ္စတွေ စိတ်ပါပုံ မရဘူး"

"ဟဲဟဲ အဲဒါကို ပြောချင်လို့ ဝတ်ရည်က အတော်ထန်တာ၊ တခါတလေ ငါတောင် မနိုင်လို့ လက်လှန်ထားရတယ်၊ တခါတလေ ငါမတတ်နိုင်ရင်၊ ငါနေမကောင်းလို့ ဒီနေ့ ရုံးမှာ ပင်ပန်းလာလို့ လို့ပြောပြီး ရှောင်ရတယ်၊"

"ဟင် ခင်ဗျားကလည်းဗျာ၊ အသက်လည်း အဲလောက်မကြီးသေးပဲနဲ့ဟာကို"

"အသက်တော့ မကြီးသေးဘူးပေါ့ကွာ၊ ဒါပေမဲ့ ငါတို့ အတူတူ အိပ်လာတာ ဆယ်နှစ်ကျော်နေပီလေကွာ မင်းတို့ လင်မယားလို မနေ့တနေ့က အိမ်ထောင်ကျတာမှ မဟုတ်တာ မကြီးသေးပေမဲ့ အိမ်ထောင်သက် ဆယ်နှစ်ကျော်ကွာ မင်းပဲ စဉ်းစားကြည့် အေးပါ မင်းက တော့ စဉ်းစားတတ်သေးမှာ မဟုတ်ပါဘူး၊ ငါတို့ လို နှစ်ကြာမှ သိမှာ"

"အင်း ကျွန်တော် နားလည်ပါတယ်၊ ခင်ဗျားလို ဆယ်နှစ် မပြောနဲ့ ကျွန်တော် တို့ သုံးနှစ်လောက်မှာတောင် အခုက အရင်လို ဟုတ်တော့ဘူး၊ တပတ်မှ နှစ်ခါလောက်တောင် အနိုင်နိုင်၊"

"ဟာ အဲဒါတော့ မင်းလွန်တယ်ကွာ စိမ်း က ဒီလောက် လှတာ၊ အသားလေးက လည်းဖွေးနုနေတာပဲ ဝတ်ရည်လို ညိုညို တုတ်တုတ် မှ မဟုတ်ပဲ"

"အဲဒါနဲ့ ဘာဆိုင်လည်းဗျ မဝတ်ရည်က ညိုညိုတုတ်တုတ်လေးနဲ့ ဆက်ဆီကျပါတယ်ဗျ"

မင်းရဲကိုကို ပါးစပ်မှ မရည်ရွယ်ပဲ လွှတ်ကနဲက ထွက်သွားသည်။ ပြီးမှ ကိုကိုကြီးကို အားနာသွားမိသည်။ ကိုကိုကြီး က ပြုံးပြီး၊

"အေးငါလည်း အဲလို ထင်တာပဲကွ၊ ငါက တော့ ညိုညို တုတ်တုတ်လေး လည်းဆက်ဆီကျတယ် ဖြူဖြူသွယ်သွယ်လေး လည်း ဆက်ဆီကျတယ်ထင်တာပဲ၊ တချို့လူတွေက တော့ အဲလိုမှုတ်ဘူးလေ၊ မင်းက ဝတ်ရည်ကို ဆက်ဆီကျတယ်ထင်တာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ကွာ ဟဲဟဲ"

"အင်း ကျွန်တော်လည်း ခင်ဗျားလိုပါပဲဗျ၊ မဝတ်ရည် ကို ဆက်ဆီကျတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲ ဘာမှ ရှိလို့ မဟုတ်ပါဘူးဗျာ၊ စိတ်မရှိပါနဲ့"

"ဟကောင်ရ စိတ်မရှိပါဘူးဆို၊ မင်းကလည်း ငါက ပိုတောင် သဘောကျသေးတယ် ဟဲဟဲ၊ အေး မင်းကို ငါပြောရအုံးမယ်ကွ၊ မင်းနဲ့ငါနဲ့ ကြားမှာပဲ ထားနော် အဲဒီစကားကို"

"ခင်ဗျားကလည်း ကျွန်တော့်ကို သတင်းဖြန့်ချီရေးများ မှတ်နေလို့လား"

"သိပါတယ်ကွ ဒါပေမဲ့ ဒါက ငါတို့ ပါစင်နယ် အတွင်းရေးမို့ပါ၊"

"အင်းပါ ကျွန်တော်ကလည်းနောက်တာပါ၊ စိတ်မပူပါနဲ့ ကျွန်တော့်မိန်းမတောင် မပြောဘူးဗျာကဲ"

"ဒီလိုကွ၊ ငါတို့ က အိမ်ထောင်ကျတာလည်း ဆယ်နှစ်ကျော်ပြီ ဆိုတော့ တယောက်အထာလည်း တယောက်သိနေပြီမလား၊ မနှစ်က ငါတို့ ငပလီ ကို အပန်းဖြေသွားကြတာ မှတ်မိတယ်မလား၊ အဲဒီတုန်းက တနေ့ ငါတို့ မိသားစု သောင်ပြင်မှာ ဆော့နေကြတုန်း သားက အီးပါချင်တယ်ဆိုတာနဲ့ ငါက အိမ်သာ သွားပို့တယ်။ အဲကောင်က အီးပန်းနေလို့ တော်တော်ကြာ သွားတယ်၊ အဲဒါပြီးတော့ ငါတို့ ပြန်လာကြတော့ ငါ့မိန်းမ နားမှာ ဘဲတဗွေကို တွေ့လိုက်တယ်၊ အဲဒါနဲ့ ငါတို့လည်း ကမန်းကတန်း ပြန်လျှောက်လာကြတော့ အဲကောင် ထွက်သွားတာ တွေ့လိုက်ရတယ်၊ ငါလည်း မိန်းမ နားရောက်တော့ ခုန ဘယ်သူလည်း လို့ မေးတော့ မိန်းမ က ရီတယ်၊ ပြီးမှ ပြောပြတယ် သူ့ကို တယောက်ထဲမှတ်လို့တဲ့ လာကျူတာတဲ့၊ နောက်မှ ယောက်ျားနဲ့ လို့ ပြောတာကို တော်တော်နဲ့ မသွားသေးဘူး တဲ့ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး၊ အမ က လာထည့်နေတယ် ဘာညာနဲ့ ဆက်ချွဲနေသေးတယ်တဲ့၊ နောက်မှ ငါတို့ လာနေတာကို ဟိုမှာ လာနေပြီ ဆိုတော့မှ လစ်သွားတယ်တဲ့၊ ထူးဆန်းတာက ငါက အဲကောင်ကို စိတ်မတိုတဲ့ အပြင် စိတ်လှုပ်ရှားသွားတယ်၊ ပထမ မိန်းမက ငါ စိတ်ဆိုးပြီး အဲဒီကောင်ကို သွားပြဿနာ ရှာမှာ စိုးလို့ ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်းပြောသေးတယ်၊ ငါ စိတ်မဆိုးပဲနဲ့ စိတ်ဝင်စားနေတာ တွေ့မှ သူက သေခြာပြောပြတာ၊ အဲဒီကောင် က အပြောကောင်းတယ် ဆိုပဲ၊ သူသာ အပျို ဆိုရင်တော့ ကျသွားလောက်တယ်တဲ့၊ အဲတော့ ငါကလည်း ပြောတာပေါ့၊ တကယ်လို့ ငါမပါလာဘူးဆိုရင်ရော မင်းဘယ်လို ထင်သလဲလို့၊ ဆိုတော့ အို ကိုကလည်း ဝတ်ရည်က အိမ်ထောင်သည် ဟာကို ဖြစ်စရာလားတဲ့၊ ငါက တကယ်လို့ ကို က စိတ်မဆိုးဘူးဆိုရင်ရော ဝတ်ရည် စိတ်ထဲ ဘယ်လို နေမလဲလို့ မေးလိုက်တယ်၊ သူ့မျက်လုံးတွေက ငါ့ကို သေခြာကြည့်နေတယ် ငါနောက်နေတာလား အတည်လား ဆိုတာကို၊ ကိုနော် လျှောက်ပြောမနေနဲ့ ဘာညာ လို့ သူက ပြောနေတယ် ဒါပေမဲ့ သူ စိတ်ဝင်စားတယ်ဆိုတာ ငါသိနေတယ်။ ငါ့မိန်းမ ပဲ သူ့မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်ရင် သူစိတ်လာနေလား မလာဘူးလားဆိုတာလောက်တော့ ငါသိပါတယ်၊ အဲဒါနဲ့ အဲဒီက စပြီး ငါ သူ့ကို သွေးတိုးစမ်းလာခဲ့တယ်။ ငါတို့ လင်မယားရဲ့ ဆက်ခ် ကိစ္စလည်း ပြန်ပြီး တော့ တိုးတက်လာတယ်ကွ၊ ပထမ တော့ ငါက သူ့ကို ပြောတယ် တကယ်မလုပ်နဲ့ စိတ်ကူးယဉ် ဆိုရင် ခွင့်ပြုတယ်ကွာ လို့ ပြောတယ်၊ ဥပမာ အွန်လိုင်း ရီးစားတွေ ဘာတွေ ထား၊ ဆက်ခ် ချပ်တွေ ဘာတွေလုပ်၊ ငါအဲလောက်တော့ ခွင့်ပြုတယ် ဆိုတော့ သူက အရမ်း စိတ်တက်ကြွတယ်၊ ဒါပေမဲ့ သူမလုပ်ရဲသေးဘူး၊ တော်ကြာတဲ့ မတော်လို့ အဲဒီအွန်လိုင်းက ကောင်က ငါတို့ နဲ့ အပြင်မှာ သိတဲ့လူတွေ ဘာတွေ ဖြစ်နေရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲတဲ့၊ သူပြောတာလည်း ဟုတ်တာပဲလေ၊ သူ့လို ရာထူးဌာနနဲ့ အရာရှိမ တယောက်က အဲဒါမျိုး ဖြစ်ပြီး လူသိသွားရင် သေပြီလေ၊ ဒါပေမဲ့ အဲဒီအတွေးစိတ်ကူးယဉ်လေးတွေက လည်း ငါတို့ကို အိပ်ဆိုက်တင်း ဖြစ်စေတယ်လေကွာ၊ အဲဒါနဲ့ ငါတို့ နှစ်ယောက် အွန်လိုင်း ဆိုက်တွေ ထဲ ဟိုသွားဒီသွားနဲ့ ကြည့်မိတယ်။ လက်တွေ့တော့ ခုထိ အကောင်အထည်မဖေါ်ရဲသေးပါဘူး၊ သူ့ကို ငါက လည်းပြောထားတယ် အဲလို လုပ်မယ်ဆိုရင် ငါ့ကို အသိပေးလို့ ငါအားပေးတယ်လို့ ပြောထားတယ်။ အဟီး"

"အင်း ခင်ဗျားတို့ ကတော့ စံပါပဲ၊ ကျွန်တော့် မိန်းမ ကို ကျွန်တော် က မောင့် သူငယ်ချင်းတွေက မ ကို မိုက်တယ်လို့ပြောနေကြတယ်ဆိုတော့ မောင်က မတိုဘူးလားတဲ့ လို့တောင် ပြန်မေးသေးတယ်"

"အဲဒါ မင်းကို စမ်းတာကွ၊ ဟဲဟဲ။ မတိုဘူး ပြောရင်လည်း သူတို့ ကို မချစ်ဘူး ဆိုပြီး စိတ်ကောက်ပြမယ်၊ တိုတယ် ဆိုရင်လည်း မင်းကို သူက နောက်ဆို ဘာမှ ပြောမှာ မဟုတ်တော့ဘူး၊ တခြားဘဲတဘွေလာရစ်ရင် တောင် လျိုထားတော့မှာ"

"အင်း ထားပါတော့ အဲတော့ ခင်ဗျားတို့ ကိစ္စ က စိတ်တော့ ဝင်စားစရာပဲ၊ အဲတော့ အခု မဝတ်ရည်က အွန်လိုင်း ရီးစားရနေပြီလား၊ အဟီး ဆောရီးနော် ခင်ဗျားပြောလို့ မေးကြည့်တာ"

"ရပါတယ်ကွာ မင်းကလည်း မင်းကို ငါက တမင်ပြောပြတာပဲဟာ၊ ဒီလိုကွ သူ့လိုပဲ ငါလည်း တွေးပူတာပဲ၊ တော်ကြာ စိတ်ထားမကောင်းတဲ့ကောင်ဖြစ်ပြီး သူ့ရဲ့ အိုင်ဒီကို အကြောင်းတခုခုကြောင့် သိသွားခဲ့ရင် နောက်ဆက်တွဲတွေကို လန့်တာပေါ့။အဲဒါကြောင့် ငါက လည်း ငါစစ်ဆေးပြီး စိတ်ချရမှ သူ့ကို မီးစိမ်းပြမယ်လို့ တကယ်လို့ သူနဲ့ အဆင်ပြေနေကြရင် သူတို့ ကိစ္စဒီတေးငါမပါတော့ဘူးလို့ ၊ ငါ့ကိုပဲ သူပြန်ပြောပြတာ နားထောင်မယ်လို့ ပြောထားတယ်"

"အင်း ခင်ဗျားကရော ဘယ်လို စစ်ဆေးမှာလဲ"

"ခိခိ အဲတာပြောတာပေါ့၊ ငါက ဝတ်ရည်ကို ဖြီးထားတယ်လေ၊ ငါက အိုင်ပီတွေ ပရောက်စီတွေကို ကွန်ပြူတာသမားတယောက်နဲ့ ချက်ခိုင်းမယ် နောက် သူနဲ့ စချပ်တဲ့ အချိန်မှာ ငါလေ့လာမယ်၊ အိုကေဆိုရင် မီးစိမ်းပြမယ်လို့ ပြောထားတယ်၊ တကယ်က ငါလည်း နားမလည်ဘူး အိုင်ပီတွေဘာတွေ၊ အဲဒီမှာ မင်းကို သတိရသွားတယ်"

"ဟင် ကျွန်တော်လည်း အိုင်ပီကိစ္စတွေ ပရောက်စီ ကိစ္စတွေ နားမလည်ပါဘူးဗျာ"

"အိုင်ပီ၊ ပရောက်စီ ကိစ္စမဟုတ်ဘူးကွ၊ မင်း အွန်လိုင်းအကောင့်တခုနဲ့ ဝတ်ရည်ကို လာချပ်ကွာ၊ ငါက စစ်ကြည့်သလိုနဲ့ စိတ်ချရတယ်ဆိုပြီး မီးစိမ်းပြလိုက်မယ်၊ အဲတော့ ဝတ်ရည် အွန်လိုင်းရီးစားရသွားမှာပေါ့၊ငါကလည်း ဝတ်ရည် ဘယ်သူနဲ့ ချပ်နေသလဲ ဆိုတာကို သိထားပြီးသား ဆိုတော့ အေးဆေးပဲပေါ့၊ ဘယ်လိုလဲ၊ မင်းလုပ်ပေးမလား"

"ဟာဗျာ ခင်ဗျားကလည်း ကြံကြီးစည်ရာ၊ မကောင်းပါဘူး"

"ကောင်းပါတယ်ကွ မင်းလည်း အွန်လိုင်းမှာ အပျင်းပြေ၊ ဝတ်ရည်လည်း ဖီးတက်၊ ငါ့အတွက်လည်းကောင်းပေါ့"

"ကျွန်တော်က ခင်ဗျားကို မျက်နှာပူရမှာပေါ့ဗျ"

"ပူစရာမလိုဘူးဟကောင်၊ ငါက မင်း အကောင့်ကို စိတ်ချရတယ် ပြဿနာမရှိနိုင်ဘူးလို့ မီးစိမ်းပြပြီးရင် ဝတ်ရည်ကို ငါက ပရိုက်ဗိတ်ဆီပေးမယ်လို့ ပြောထားတယ်၊ ငါလည်း ဝင်မနှောက်ယှက် ဝင်မကြည့်ဘူး၊ ဝတ်ရည်ပြောတာပဲ နားထောင်ပြီး ဖီးသွင်းမှာ၊ဟဲဟဲ"

"ဖြစ်ပါ့မလားဗျာ၊ မဝတ်ရည်ကို အားနားစရာကြီး"

"ဟေ့ကောင်လုပ်မနေနဲ့ ငါက တောင် အဲလောက် ပြောနေမှ ၊ ငါ့ကိုလည်း ကူညီတဲ့အနေနဲ့ပေါ့ကွာ၊ နောက်ပိုင်းဖီးမလာတော့ရင် ဖြတ်လိုက်ပေါ့၊ အွန်လိုင်းပဲဟာ၊ စမ်းကြည့်ပါ ခနတော့၊ ဘယ်လိုလဲ၊ ကူညီမယ်မလား"

"စဉ်းစားအုံးမယ်ဗျာ"

...............................
ဆက်ရန် >>>

No comments:

Post a Comment

ဣတ္တိဝင်္ကံ - အခန်း (၁၂)

ဣတ္တိဝင်္ကံ  - ထူးခြား မှီငြမ်း ဘာသာပြန် သည် အခန်း ၁၂။ "ဘမြတ် က သူ့ပုဆိုး ကို ဖြည်ချပြီး လီးကြီးကို ထုတ်လိုက်တယ်" ချို...