ဣတ္တိဝင်္ကံ - အခန်း (၉)

အခန်း ၉။

နောက် နှစ်ရက်လောက် ကျနော်တို့ သင်္ဘော က ဆက်သွယ်ရေးပြင်ပ နယ်ထဲ ရောက်နေပြန်ရော၊ နောက်တော့ ကော်နက်ရှင်း ရှိတဲ့ နေရာ ရောက်တော့ ကမန်းကတမ်း အီးမေးကို ဖွင့်ကြည့် တယ်။ ချိုလေး ဆီက အီးမေး ပို့ထားတာ မတွေ့ရလို့ စိတ်ပျက်မိပြန်ရော၊ နောက် တခါ စကိုက်ဝင်လို့ ရတော့ ဝင်ပြီး ချိုလေး ကို ခေါ်လိုက် ပေမဲ့ ချိုလေး ဘက်က တက်မလာဘူး၊ အချိန်က လည်း မြန်မာပြည်မှာ ညဥ့် နက် ချိန်ဆိုတော့ အိပ်နေပြီ ထင်တယ်လို့ တွေးလိုက်မိတယ်၊ ကျနော့် စိတ်တွေက ချိုလေး ရဲ့ နောက်ဆုံး အီးမေး ကို ဖတ်ပြီးကတည်း က ဖြစ်နိုင်ခြေတွေကို လျှောက်တွေးပြီး ဘာတွေ ဖြစ်ကြမလဲ ဆိုတာ တအုံ့အုံ့ စဥ်းစားနေမိတယ်။

နောက်တပတ်လောက် ကြာပြီးမှ ချိုလေး နဲ့ အဆက်အသွယ်ရတော့တယ်။ အဲဒီ အခါကတော့ တယ်လီဖုံးနဲ့၊

"ဦးသာမြတ် ကြီးနဲ့ ဘယ်လို အခြေအနေ ရောက်နေကြပြီလဲ"

ကျနော် အလောတကြီး မေးလိုက်မိတယ်။ ချိုလေး က တခစ်ခစ် ရီမောရင်းက၊

"ဟင် အဲဒီကိစ္စကိုပဲ ကိုကို က သိချင်တာလား၊ ကိုယ့် သား အကြောင်း ကို တောင် အရင်မမေးတော့ဘူးလား"

"ဟွန်း ချိုလေး နော် ကိုကို့ ကို လာရစ်မနေ နဲ့ "

"အင်းပါ အင်းပါ၊ ကဲ ကိုကို က ဘာကို သိချင်တာလဲ"

"ချိုလေး နောက်ဆုံး အီးမေး ပြီးတော့ ဘာတွေ ဆက်ဖြစ်သေးလဲ၊ သူနဲ့ ချိုလေး အိပ်ပြီးပလား"

"နိုးးး ပါ၊ ကိုကို က လေ တကယ့်ကို တဏှာအတွေးပဲ တွေးနေတာပဲ"

"ဒါဆိုရင်......"

"တကယ် တော့ အခု ပြန်သွေးအေး သွားပြီ"

"အင် ဘာကို ဆိုလိုတာလဲ"

"သူ က အရမ်း ကို တောင်းဆိုတာ သိပ်များလာတယ်၊ ချိုလေး ကိုကို့ ဆီကို အီးမေး ပို့ပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်း၊ သူ အချိန်အား ရတာနဲ့ ချိုလေး တို့ အခန်းကို ခိုးခိုး တက်လာတယ်။ ချိုလေး တို့ ပွေ့တယ်ဖက်တယ်နမ်းတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့လက်တွေက အရမ်းကို သောင်းကျမ်းလာတယ်၊ ချိုလေး နို့တွေကို လာကိုင်လို့ ဆွဲဖယ်လိုက်တာ အရင်လို မငြိမ်တော့ ဘူး ချက်ခြင်း ပြန်ကိုင်ဖို့ လုပ်တယ်၊ ချိုလေး လည်း ပြန်ဆွဲဖယ်တော့ သူက ‌ဒေါပွတယ်၊ အဲဒါနဲ့ ချိုလေး တို့ စကားများကြရတယ်"

"စကားများကြတယ်"

"အင်း သူ့ လေသံ ကပိုင်စိုး ပိုင်နင်း ဖြစ်လာတယ်၊ သူကပြောတယ်၊ ငါက ဆယ်ကျော်သက် လူပျိုပေါက် ကလေး မဟုတ်ဘူးတဲ့ ဖက်ရုံ နမ်းရုံ နဲ့ အာသာ မပြေတော့ဘူးတဲ့၊ သွေးဆူပြီး ထန်တဲ့ ယောက်ျားကြီး အရွယ်တဲ့ ဒီဖက်ရုံ နမ်းရုံထက်တော့ သူက ပိုလိုချင်တယ်တဲ့၊ ချိုလေး ကလည်း ပြောလိုက်တယ်၊ ကျမ က အိမ်ထောင်သည် ကလေးတယောက်အမေ လို့ ရှင့် ကို လိုတာထက်တောင် ပိုပြီး လုပ်ခွင့်တွေ ပေးထားတာ လို့ အဲလောက် နဲ့ ကျေနပ်သင့် နေပြီ လို့ ပြောလိုက်တာ သူ ဒေါပွပြီး ထထွက်သွားလေရဲ့"

"ဝိုး.. နောက် တော့ သူပြန်လာပြီး မတောင်းပန်ဘူးလား"

"တကယ်က ချိုလေး က အမှားတခု သွားလုပ်လိုက်မိတယ်၊ တကယ်ပဲ သူပြန်လာပြီး တောင်းပန် တာကို စောင့်ရမှာ၊ ချိုလေး က သူ့ အထိအတွေ့ကို နည်းနည်း စွဲနေသလို ဖြစ်သွားတော့ နောက် နှစ်ရက်လောက်မှာ သူ့ဆဲဖုံး ကိုခေါ်ပြီး ချိုလေး ဆီ လာတွေ့ဖို့ ခေါ်လိုက်မိတယ်"

"အဲတော့"

".........."

"ပြောလေ အဲတော့ ဘာဖြစ်လဲလို့.."

"ချစ် လေး ပြောရမှာ တောင် ရှက်စရာကြီး၊ ဦးသာမြတ်ကြီး က ချစ်လေး ဆာနေတယ် ဆိုတာကို သိနေပြီလေ၊ အဲလို ပြန်ခေါ်လိုက်တာ သူတောင်းဆိုတာကို လိုက်လျော ချင်လို့ပဲ ဆိုတာ တွက်ထားပြီးသား မလား၊ သူ ချို လေး ရင်သား တွေကို စပြီး ကိုင်တော့တာပဲ၊ ဆောရီး ကိုကို ချိုလေး လည်း လိုက်လျော လိုက်မိတယ်"

"အင်း ကိုကို ထင်တာ တော့ ချိုလေး သူ့ ရဲ့ အနမ်း တွေမှာ နစ်မြောသွားလို့ ထင်တယ် ဟဟ"

"သူ့ အနမ်း က ပုံမှန်ပါ၊ သူ့ ရဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးပါး ချိုလေး နူတ်ခမ်း ကို ဖိကပ်ပြီး၊ နဲ့ သူ့လျှာကြီး နဲ့ တတွတ်တွတ် ချိုလေး နူတ်ခမ်းတွေ ပါးစပ်တွေထဲ ထိုးတာ၊ သွားရည်တမြှားမြှား နဲ့၊ ဆိုလိုတာက သူက ကိုကို့ လိုတောင် အနမ်းကောင်းကောင်း ပေးတတ်တာ မဟုတ်ဘူး၊ ချိုလေး ထင်တာကတော့ သူနဲ့ ကိုယ်လုံးချင်း အသားချင်း ပူးကပ် ထိတွေ့နေရတဲ့ ဖီးလ် ကို ခံချင်နေတာ၊ အနမ်း ကို မဟုတ်ဘူး၊ တစိမ်း ယောက်ျားသား တယောက်နဲ့ အသားချင်း ထိကပ် ပွတ်တိုက်နေရတဲ့ အရသာ ကို တမ်းတ မိနေတာ"

"အဲတော့ သူက ချိုလေး နို့တွေကို အငမ်းမရ အမဲဖျက် တော့တာပေါ့ "

"ကိုကို လူ ကို နွားများ မှတ်နေလား၊ အဲလိုကြီး ပြောရလား၊ ဒါပေမဲ့ အင်း သူက ချိုလေး ရင်သား တွေကို ဘလောက်စ် ပေါ် ကနေ အတင်း အုပ်ကိုင် ဆုပ်နှယ်တော့တာပဲ၊ ပါးစပ်က လည်း အား အိနေတာပဲ၊ အကြီးကြီး တွေပဲနော် အဲလို မျိုးတွေ ပြောတယ်၊ နောက် ချိုလေး ဘလောက်စ် အင်္ကျီ ကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်တော့တာပဲ"

"အဲတော့ ချိုလေး က ပေးဖြုတ် လိုက်တာလား"

"အဲလိုမှ ပဲ ရတော့မှာလေ၊ ချိုလေး ဘလောက်စ် အင်္ကျီ ကလည်း အသားထူပြီး အကျပ် ဆိုတော့ သူကိုင်ပုံမျိုးနဲ့ အင်္ကျီလည်း ကြေ ကြယ်သီးတွေလည်း ပြတ်ထွက်ကုန်မှာပေါ့၊ သူက ချိုလေး ရင်သား တွေကို ဆုပ်နှယ်နေရင်း က ချိုလေး လည်ပင်းတွေကို စပြီး နမ်းလာတယ်၊ ချိုလေး လည်း စိတ်တွေ ထလာရတယ်၊ အသက်ရူသံတွေ ပြင်းပြီး ရင်လည်း အရမ်းခုံလာတယ်၊ ချိုလေး ဟို ဟာ လေးမှာ တောင် စိုလာတယ်"

"အော် အဲတော့ သူက ချိုလေးကို လိုးရောလား"

"နိုးးးးးးးးးးးးးးးးးးး ကိုကို နော် ၊ စကား တွေက အရမ်း ကြမ်းတာပဲ၊ သူ အာ့လို အပြောတွေ တော်တော် သဘောကျနေတယ် ဟုတ်လား"

"အဟီး ထားပါတော့ ၊ အဲ နောက်တော့ရော"

"သူက ချိုလေး ဘလောက်စ် အင်္ကျီ ကြယ်သီးတွေ အကုန်ချွတ်ပြစ်လိုက်တယ်၊ ချိုလေး က တားတော့ တားချင်တယ်၊ ဒါပေမဲ့ သူ့ နူတ်ခမ်း နဲ့ နူတ်ခမ်းမွှေး တွေရဲ့ အထိအတွေ့ က ချိုလေး လည်ပင်းမှာ တအားကို ဖီးကောင်းနေတာ ချိုလေး မှာ သူ့ကို ငြင်းဆန်ဖို့ အားမရှိတော့ဘူး၊ သူ့ လက်တွေက ချိုလေး ရင်သား တွေကို တအားဖျစ်ညှစ် ဆုပ်နှယ်နေတာလည်း ပါတာပေါ့"

"ချိုလေး နို့သီးခေါင်း တွေကိုရော သူတွေ့သွားလား"

"အင်း"

ချိုလေး မျက်နှာ ရဲတွတ်သွားသလို၊ အသံက လည်း နည်းနည်း ရှက်သလိုလို တိုးသွားတယ်။

"သူက ချိုလေး ဘလောက်စ် အင်္ကျီ ကြယ်သီးတွေ အကုန်ဖြုတ်ပြီးတာနဲ့ ချိုလေး ရင်သား တွေကို ဘရာ အပြင် ကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်၊ သူ့လက်ချောင်း တွေနဲ့ ချိုလေး နို့သီးခေါင်းတွေကို ပွတ်ခြေရင်းက ချိုလေး လည်ပင်းကို သူ့ နူတ်ခမ်းတွေနဲ့ စုပ်နမ်းနေတယ်၊ အရမ်း အရှိန်တက်လာတော့ ချိုလေးလည်း လန့်လာတယ်၊ အဲဒါနဲ့ သူ့ကို အသာတွန်းပြီး ရပ်ခိုင်းလိုက်ရတယ်၊ သူကလည်း မငြင်းပါဘူး၊ အဲလောက် လုပ်လိုက်ရတာ ကျေနပ်သွားပုံ ရတယ်"

"အော် အဲဒါကို ချိုလေး က သွေးအေး သွားတယ်လို့ ဆိုလိုတာလား ခိခိ"

" ကျွတ်စ် လာမယ် လေ အဲဒီအပိုင်း"

ချိုလေး က ကျနော် နောက်လိုက်တာကို ကျွတ်စုတ်လိုက်ပြီး မျက်စောင်းတချက်ထိုးလိုက်တယ်၊

"တကယ်က အဲလို သူ့ကို ပြန်ခေါ် ပြီး သူ့အလိုကို လိုက်လိုက်မိတာက ချိုလေး အမှားပါ၊ အဲလို မျိုး နှစ်ခါ သုံးခါလောက် ဆုံပြီးတော့ သူက ချိုလေး ရင်သားတွေ ကို ကိုင်ဆုပ်နှယ် ရင်း က ခါးအောက်ပိုင်းကို စ လက်သရမ်းချင်လာတယ်၊ ချိုလေး က သူ့လက်တွေကို အတင်း ဆွဲဖယ်ပြစ်တယ်၊ အဲဒီမှာ နောက်ထပ် ရန်ဖြစ် ကြတယ်။ အဲဒါ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ရက်လောက်က မှ၊ အဲတော့ ခုထိ က ခပ်တန်းတန်း ဖြစ်နေတုန်း"

"အင်း ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် ချိုလေး က တခြား တစိမ်း ယောက်ျား တယောက်နဲ့ အပေါ် ပိုင်း နိကပ် ဖက်ရမ်း နမ်းရှုံ့ တယ် ဆိုတာ စွန့်စား မှု တဆစ်ချိုး ပဲလေ"

"ဘာပြောတယ်၊ နိုးးး ချိုလေး က အပေါ်ပိုင်း နိကပ် မဟုတ်ပါဘူး၊ ဘလောက်စ် နဲ့ ဘရာ ကို မချွတ်သေးပါဘူး၊ ကြယ်သီး ဖြုတ်တယ်၊ ဘရာ က ဂျိတ်ဖြုတ်ပြီးချောင်ထားတယ် အဲလိုပါ"

"ခိခိ ဟုတ်ပါပြီ နိကပ် နဲ့ တော့ နည်းနည်း ကွာတယ်လို့ ဆိုလို့ရပါတယ် ဟားဟား"

"ထားပါ၊ အခု လက်ရှိ အခြေအနေ က အဲဒါပဲ ကိုကို"

ကျနော် တို့ နှစ်ယောက် စလုံး ခနတာ ငြိမ်သက်သွားကြသည်။

"ချိုလေး တနေ့ ဘယ်နှစ်ခါလောက် မာစတာဘိတ်လုပ်လဲ"

"ကိုကို !!!!!!!!!!!!!!!!"

"အမလေး ချစ်လေး ရယ်၊ ဒီလောက် အထိအတွေ့ တွေ နဲ့ ဖက်ယမ်း နမ်းရှုံ့ နို့တွေ အနှယ် အညှစ်ခံ နေရတာ၊ အဲဒါတွေ ပြီးတိုင်း ချိုလေး ကိုယ့်ကိုယ်ကို စိတ်မဖြေ ဘူးလို့ မပြောနဲ့နော်၊ ကိုကို ယုံမယ်ထင်လို့လား"

"ကောင်းပြီ၊ အဲလောက် သိချင်ရင် ပြောပြမယ်၊ တရက် ကို လေးငါးခါ လောက်လုပ်ဖြစ်တယ်၊ အထူးသဖြင့် ဘမြတ် ချိုလေး အခန်းက ပြန်သွားတိုင်းအမြဲ လုပ်ဖြစ်တယ်"

"ဟဟ ဘမြတ် တဲ့လား"

"အင်း ချိုလေး ကို သူက ကိုကို သို့ မဟုတ် မောင်လို့ ခေါ်ပါလားလို့ ပြောတယ်၊ ချိုလေး က မခေါ်နိုင်ပါဘူး ဘမြတ် ပဲ ခေါ်မယ်လို့ ပြောလိုက်တယ်၊ ခိခိ သူက ကိုကို ချိုလေး ကို ဘယ်လို ခေါ်လည်း တဲ့ မေးတယ်"

"အမယ် သူက လည်း ရို နေပါလား၊ အင်း ချိုလေး က ဘာပြောလိုက်လဲ"

"ကိုကို က ချိုလေး လို့ ခေါ်တယ် ဆိုတော့ ကိုကို နဲ့ မတူအောင် စု လို့ ခေါ်မယ်တဲ့"

"ဟားဟား ဘမြတ် နဲ့ စု ပေါ့ ဟဟ ဇာတ်လမ်း ကတော့ လှနေပြီ"

"ကိုကို ကလည်း အဲဒါ အမြဲတမ်း မဟုတ်ပါဘူး ချိုလေး တို့ ဟိုဟာ လုပ်မှ ပါ"

"အင်းပါ ထားပါတော့ အခေါ်အဝေါ်တွေ၊ ချိုလေး မာစတာဘိတ်လုပ်တော့ အစေ့ကို ပဲ ဆော့တာလားလက်နဲ့ ကိုယ့် ကိုယ်ကို ပြန်လိုးသေးလား"

"အာ ကိုကို တော်ကွာ၊ အဲဒီ ဟာ က ကိုယ့်ယောက်ျား ကိုယ်ပြန်ပြောဖို့ တောင် ရှက်စရာကြီး"

ကျနော့် စိတ်ထဲ နောက်ထပ် မေးခွန်းတခု မေးချင်စိတ်ပေါ် နေတာနဲ့ ပဲ အဲဒီကိစ္စကို လွတ်ပေးလိုက်တယ်။

"အင်း ချိုလေး တို့ နှစ်ယောက် ဟိုဟာ ဒီဟာ လုပ်ကြတော့ သူ့ဟာကြီးက မာနေလား"

"ဟိဟိ ဟုတ်"

"အော် ချိုလေး ထိမိနေတာပေါ့"

"အင်း သူက အာ့ ကြီးနဲ့ ချိုလေး ပေါင် တို့ ဖင် တို့ကို ပွတ်နေတာလေ"

"သူ့ဟာကြီးက ကြီးလား"

"သိဘူး အပြင်မှာ တခါမှ မမြင်ရသေးဘူး"

"မသိချင်ဘူးလား"

"ဟင့်အင်း"

ချိုလေး ဖြေတာ က မြန်လွန်းတယ်လို့ စိတ်ထဲ သံသယ ရှိမိတယ်။

"ဟုတ်ရဲ့လား.."

"အိုကေ အိုကေ၊ နည်းနည်း တော့ သိချင်စိတ်ကလေး ရှိတာပေါ့၊ ဒါပေမဲ့ ချိုလေး က အဲဒီ အဆင့်ထိ သွားဖို့ စိတ်ကူး မှ မရှိတာ၊ အခု လောလော ဆယ်တော့ နမ်းတာ ရှုံ့တာ နဲ့ ခါးအပေါ် ပိုင်း ထိပဲ "

"ချိုလေး က သူ့ ရင်ဘတ်တွေ ကိုယ်လုံးတွေကို ရော ပွတ်သတ်ပေးသေးလား"

"နောက်ဆုံး တခါနှစ်ခါ လောက်တုန်း ကတော့ ဟုတ်တယ်၊ သူ့ ရှပ်အင်္ကျီ ကို ကြယ်သီး ဖွင့် ပြီး ရင်ဘတ် ကို ပွတ်သတ်မိတယ်၊ သူက တကယ်ကျစ်လစ် မာကြောနေတာပဲ၊ စစ်တပ်ထွက်မို့ထင်တယ်"

"ချိုလေး နောက်တဆင့် က ဘယ်အထိ စိတ်ကူးထားလဲ"

"ခုချိန်ထိ ကတော့ အဲလောက်ပဲ ချိုလေး ဆန္ဒရှိတယ်၊ သူ့ကို ချိုလေး ရင်သား ပဲ စိတ်ကြိုက် ဆုပ်နှယ်ခွင့် ပေးထားလိုက်တာ၊ အဲလောက် နဲ့ သူကျေနပ်သင့် ပါပြီ"

"အင်း ဟုတ်ပါပြီလေ၊ ယောက်ျား တွေက ဘာလိုချင်တာလဲ ဆိုတာတော့ ချိုလေး သိတယ်မဟုတ်လား"

"အင်း ချိုလေး က အဲဒါ ကို ကိုကို့ အပြန်အတွက် ချန်ထားတယ်"

"ဟဟ အဲလို ဟို မရောက် ဒီမရောက် အခြေအနေမျိုး ချိုလေး ထိန်းထား နိုင်မလား၊ သူလည်း အဲလောက်နဲ့ ကျေနပ် နိုင်မလား နောက်တော့ ငွေရောင်ပိတ်ကားပေါ် ဆက်ကြည့်ကြတာပေါ့၊ "

နောက်တော့ ကျနော်တို့ ပြောနေကြ သား အကြောင်း ဆွေမျိုးတွေ အသိတွေ အကြောင်း စသဖြင့် လျှောက်ပြောပြီး လိုင်းအောက်လိုက်ကြပါတယ်။

.......................

ဆက်ရန် >>>